قلمرو سیاست جنایی مدارا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری تخصصی حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم. (نویسنده مسئول)

2 دانشیار و عضو هیأت علمی، دانشکده حقوق، دانشگاه کاشان.

چکیده

سیاست جنایی مدارا که در نقطه مقابل سیاست‌ جنایی تهاجمی یا حداکثر مداخله کیفری قرار دارد، به معنای افزایش تحمل‌پذیری در قبال رفتارهای ضداجتماعی و عدم جرم‌انگاری غیرضروری آن‌ها به علت ناکارآمدی، بی‌فایده بودن و پرهزینه بودن برخوردهای کیفری می‌باشد. در این معنا متولیان سیاست کیفری راهبرد پس‌روی در حقوق کیفری را در پیش گرفته و دامنه‌ی تحمل خود را در مقابل انحرافات اجتماعی افزایش می‌دهند و به دنبال کنترل پدیده‌های ضداجتماعی از طرق غیرکیفری هستند. برای تشخیص اینکه کدام رفتارها شایسته برخورد کیفری بوده و کدام رفتارها در قلمرو سیاست جنایی مدارا قرار دارند باید تعریفی کاربردی از جرم ارائه شود که در آن خصوصیات مشخصی بعنوان معیارهای جرم‌انگاری تبیین گردد. ضررآمیز بودن رفتار، سرزنش‌پذیر بودن، ناکارآمدی ابزارهای غیرکیفری در قبال آن رفتار و کارآمدی واکنش کیفری معیارهایی هستند که مرز مداخله و مدارا را مشخص می‌کنند. در این مقاله به تفصیل این معیار‌ها و هم‌چنین روش‌های غیرکیفری و مدراگرایانه مواجهه با رفتارهای ضداجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Territory of tolerance criminal policy

نویسندگان [English]

  • Mahdi Amiri 1
  • Dr. Saeed Ghomashi 2
1 PhD student in criminal law and criminology, Faculty of Law, Islamic Azad University, Qom branch. (Corresponding Author)
2 Associate Professor and Faculty Member, Faculty of Law, Kashan University.
چکیده [English]

Tolerance criminal policy, which is the opposite of aggressive criminal policy or maximum criminal intervention, means increasing tolerance for anti-social behaviors and not to unnecessarily criminalize them due to the inefficiency, uselessness and cost of criminal proceedings. In this sense, those in charge of criminal policy pursue a strategy of regression in criminal law and increase their tolerance for social deviations and seek to control anti-social phenomena through non-criminal means. In order to determine which behaviors are worthy of criminal prosecution and which behaviors are within the territory of tolerance criminal policy, a practical definition of crime should be provided in which specific characteristics are defined as criteria for criminalization. Harmfulness of behavior, blameability, inefficiency of non-criminal means against that behavior and efficiency of criminal response are the criteria that define the boundary of intervention and tolerance. In this article, these criteria as well as non-criminal and tolerant methods of dealing with anti-social behaviors are analyzed in detail.

کلیدواژه‌ها [English]

  • tolerance criminal policy
  • criminalization
  • non-criminal treatment
  • crime
1- برلین، آیزایا، (1392)، چهار مقاله درباره آزادی. تهران. ترجمه محمدعلی موحد: نشر خوارزمی.
2- بکاریا، سزار، (1385)، رساله جرایم و مجازات ها. تهران. ترجمه محمدعلی اردبیلی: نشر میزان.
3- بوزان، باری، (1378)، مردم، دولت ها و هراس ها. تهران. ترجمه پژوهشکده مطالعات راهبردی: انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی.
4- درویشی، بابک و امیرعلی زینالی اقدام، (1393)، ماهیت ضمانت اجراهای اداری در نظام حقوقی ایران. تحقیقات حقوقی آزاد (25).
5- رضوانیان، میثم، (1397)، بررسی کیفری جرم انگاری اعتیاد در حقوق موضوعه ایران. فصل نامه الکترونیکی پژوهش های حقوقی قانون یار. (2).
6- شاملو، باقر، و ندا محتشمی، (1392)، مطالعه تطبیقی دو نظریه ی تعامل گرایی و پنجره های شکسته و آثار آنها بر سیاست جنایی. پژوهش حقوق کیفری (2).
7- شمعی، محمد، (1378)، درآمدی بر جرم انگاری و جرم زدایی. تهران: انتشارات جنگل.
8- طباطبایی موتمنی، منوچهر، (1399)، حقوق اداری. تهران. نشر سمت.
9- عبدالفتاح، عزت، (1381)، جرم چیست و معیارهای جرم انگاری کدام است. مجله حقوقی دادگستری (41).
10- فلاحی، احمد، (1393)، اصل ضرورت در جرم انگاری. تهران: نشر دادگستر.
11- قماشی، سعید، (1398)، کرامت انسانی راهبرد نوین سیاست جنایی. فصلنامه آموزه های حقوق کیفری1. 1(1).
12- لازرژ، کریستین، (1399)، درآمدی به سیاست جنایی. تهران. ترجمه علی حسین نجفی ابرندآبادی: انتشارات میزان.
13- محمودی جانکی، فیروز، (1382)، مبانی، اصول و شیوه های جرم انگاری، دانشگاه تهران، دانشکده حقوق و علوم سیاسی.
14- میلر، دیوید، (1386)، فلسفه سیاسی. تهران. ترجمه (دارالشفایی): نشر ماهی.
15- نجفی ابرند آبادی، علی حسین، (1388)، رویکرد جرم شناختی قانون حقوق شهروندی. مجموعه مقالات حقوق شهروندی، مرکزمطالعات حقوق بشر و انجمن علمی دانشجویی حقوق دانشگاه تهران.
16- نجفی ابرند آبادی، علی حسین و حمید هاشم بیگی، (1397)، دانشنامه جرم شناسی. تهران. انتشارات گنج دانش.
17- Tadros Victor. " criminalization and regulation.  "university of warwick school of law, legal studies research paper,  (2009).
18- Douglas Husak. “the criminal law as last resort.”, Oxford Journal of Legal Studies 24 (2004): 207-235 .
19- Sanford.h.kadish. ”the crisis of overcriminalization.” The Annals of the American Academy of Political and Social Science 374 (1967): 157-170.
20- Miriam Gur-Arye. "Comments on Douglas Husak’s Overcriminalization.  "Jerusalem Review of Legal Studies 1 (2010): 1-21.