آینده دولت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری تخصصی حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز. (نویسنده مسئول)

2 دکتری تخصصی حقوق عمومی، استاد دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز.

چکیده

نگاهی به ساختار شکلی و ماهوی تمامی حاکمیت ها به طور عام و دولت ها به عنوان قوای مجریه در تمامی کشورها، نشان می دهد که از زمان شکل گیری ساختار کلاسیک دولت – ملت ها تاکنون، به جز دو ساختار سیاسی هرمی که در رأس آن یک نفر به عنوان پادشاه، رهبر یا رئیس دولت مادام العمر قرار دارد و یک ساختار دیگرکه به صورت دسته جمعی و توزیع قدرت بین گروهها و اشخاص حقوقی عمومی مختلف اعم از رئیس جمهور، نخست وزیر، یا هیات وزیران تقسیم شده، شکل دیگری از اعمال حاکمیت را سراغ نداریم. تا دو دهه قبل اعمال قدرت حاکمیت دولت ها در درون مرزهای مشخص، محدود و دیوار کشیده کشورهای مشخص با جمعیتی معین که به وسیله کد ملی، رنگ چشم، اثر انگشت، تلفن همراه و میکروچیپ های درون کارت های بانکی، به صورت مداوم تحت نظر و کنترل هستند، ساختار کلاسیک دولت – ملت ها جواب می داد. اما بحث بر سر این است که امروزه در دنیای کوچک شده و دهکده الکترونیک جهانی، سرنوشت و آینده دولت ها به کدام سو می رود؟ آیا می توان درون مرزهای جغرافیایی، ملتی را محدود به انتخاب یک سیستم واحد و افرادی معین کرد که به وسیله قانون و ضمانت اجراهای قانونی که خودشان نوشته اند و نسخ، اصلاح، لغو، جایگزین یا تغییر می دهند، اداره کرد؟ مردم درون مرزها فقط حق دارند بمانند و بین آنها یکی را انتخاب کنند و یا بروند و در جایی دیگر و افرادی دیگری، قانونی دیگر و اجباری دیگر را تحمل کنند، پس تکلیف چیست؟ آینده دولت ها، ملت ها را مجبور به کدام اجبار حقوقی می کند؟ اکنون که ترکیب خواست ها و اراده های عمومی ملت ها و شکل برآورده نمودن نیازها تغییر یافته، آینده دولت ها کدام شکل و ساختار را به خود می گیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The future of the government

نویسندگان [English]

  • Mohammad Maleki 1
  • Kourosh Ostovarsangari 2
1 PhD student in Public Law, Faculty of Law, Islamic Azad University, Shiraz branch. (Corresponding Author)
2 Doctorate in Public Law, Professor of the Faculty of Law, Islamic Azad University, Shiraz Branch.
چکیده [English]

A look at the formal and substantive structure of all governments in general and governments as executive powers in all countries, shows that since the formation of the classical structure of the state-nations until now, except for the two pyramidal political structures at the top of which there is one person as a king, leader or president. The government is for life and another structure that is divided collectively and the distribution of power between various groups and public legal entities, such as the president, prime minister, or the cabinet, we do not know any other form of governance. Until two decades ago, the exercise of the sovereign power of the governments within the specific, limited and walled borders of specific countries with a specific population, which are continuously monitored and controlled by national code, eye color, fingerprints, mobile phones and microchips in bank cards. The classic structure of the state-nations was the answer. But the debate is about where the fate and future of the governments will go in today's shrinking world and the global electronic village? Is it possible to limit a nation within the geographical boundaries to choose a single system and specific people who will be governed by the law and the guarantee of the legal implementations that they wrote themselves and that they can cancel, amend, cancel.People within the borders only have the right to stay and choose one among them or go and endure another law and other compulsion in another place and other people! So what is the assignment? What kind of legal compulsion will the future governments force the nations? Now that the combination of the general desires and wills of the nations and the form of fulfilling the needs have changed, what form and structure will the future governments take?

کلیدواژه‌ها [English]

  • Excessive pragmatism
  • Invisible mediators
  • Density of discourses

مراجع

1- اسپیریگنز، توماس، (2009)، فهم نظریه های سیاسی. ترجمه فرهنگ رجائی، تهران، نشر آگه.
2- باربیه، موریس، (1386)، مدرنیته سیاسی، ترجمه عبدالوهاب احمدی، تهران، نشرآگه.
3- بشیریه، حسین، (1399)، پیشتازان اندیشه دمکراسی. قابل دسترس از: https://en.wikipedia.org/wiki/Wikipedia
4- بل، وندل. مبانی آینده پژوهی. ترجمه مصطفی تقوی/ محسن محقق. 1392 موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاع.
5- دلیرپور، پرویز، (1389)، نوسازی ودگرگونی سیاسی. قابل دسترس از:  https://en.wikipedia.org/wiki/Wikipedia
6- زحمتکش، حسین، (1393)، خوانشی انتقادی از ابعاد سیاسی شده نظریه جامعه جهانی. تهران، پژوهشگاه روابط بین الملل.
7- سلیمی، حسین، (1401)، آینده دولت در نظریه های جهانی. قابل دسترس از: https://doi.org/10.22054/tssq.2022.69637.1299
8- صناعی، محمود، (1338)، آزادی فرد و قدرت دولت، تهران، چاپخانه تابش، انتشارات فراکلین.
9- فقیه، نظام الدین، (1384)، رمز تحول و توسعه در سیستمهای انسانی (نگرش نوین)، شیراز، نشر نوید.
10- گلمحمدی، احمد، (1381)، نگاهی به مفهوم و نظریههای جهانیشدن. تهران، ایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، ماهنامه مطالعات ملی، 11(3)، 85- 116 .
11- گلمحمدی، احمد، (1397)، مفهوم بندی وبری دولت. تهران، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، ماهنامه دولتپژوهی، 9(1) 57- 80 .
12- گیدنز، آنتونی، (1383)، جامعه شناسی. قابل دسترس از: https://en.wikipedia.org/wiki/Wikipedia
13- نقیب زاده، احمئ، (1388)، تاریخ دیپلماسی و روابط بین الملل. قابل دسترس از: https://en.wikipedia.org/wiki/Wikipedia
14- هابرماس، یورگن، (1381)، بحران مشروعیت؛ تئوری دولت سرمایه داری مدرن. ترجمه ج. معینی، تهران: گام نو.
15- هابرماس، یورگن، (1392)، جهانی شدن و آینده دمکراسی؛ منظومههای پساملی. ترجمه ک. پوالدی. تهران: نشر مرکز.
16- هیوبرت، دریفوس، (1378)، میشل فوگو فراسوی ساختارگرائی و هرمنوتیک. تهران، نشر نی.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 27 اردیبهشت 1402
  • تاریخ بازنگری: 06 تیر 1402
  • تاریخ پذیرش: 09 تیر 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار