تمرکز زدایی بایسته در نظام آینده افغانستان با تأکید بر مردم سالاری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد افغانستان.

2 استادیار و عضو هیأت علمی، گروه حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی. (نویسنده مسئول)

چکیده

در نخست سعی بر آن شده است تا تمرکز زدایی را تنها به مفهوم فدرالیسم ندانیم و از ورود مبانی نظری گونه های دولت با در نظر داشت این که عدم توسعه انسانی در حال حاضر مشهود می باشد و ارائه نظریه فدرالیسم رویکرد پوزیتیویستی بوده نه فلسفی، که نظام اداری غیر متمرکز از گونه بسیط دولت یا یک پارچه، بایدی بر هستی کنونی افغانستان معقول استنتاج می شود چون تأکید بر دموکراسی محلی سازنده وجه ملت سازی و متوازن سازی افکاری عمومی نیل به جمهوریت که منشاء آن بطن جامعه گردد می شود، در ولایات هم سرحد در بستر جهانی شدن و تأثیر پذیری از فرهنگ های همسایه گان منطقه گرایی مبین هویت نوین در داخل و جهان شده است، که محاسن نظام اداری غیر متمرکز غالب تر از هر گونه دیگر به منظور منطقه گرای و دست بالا داشتن ولایات در أمور تصدی، و دولت را متمرکز تر ساختن در اعمال حاکمیتی و مقتدر بخشی در سطح جهان است، و انتخاب مجرایان محلات و حکومت، مسبب است بر تقویت شایسته سالاری، که بنیاد بر نفی تقسیم قدرت بین اقوام شود. البته تمرکز گرای و پیامدهای منفی آن در دو دهه اخیر تعدیل قانون اساسی را ضرورت عصر کنونی ساخته بود  که این ضرورت منجر به ارائه های مدل های مختلف و ناپایدار گونه های دولت شده است. البته ارائه مدل ها نه چند زیاد از مسیر تحقیق و آکادمیک بوده، بلکه توسط احزاب و گروه های متخلف در کشور است. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی پژوهش شده و از دیدگاه تخصصی حقوق عمومی استنتاج مدل مطلوب نظام اداری برای نظام آینده افغانستان نموده است.  

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Decentralization should be done in the future system of Afghanistan with emphasis on democracy

نویسندگان [English]

  • Mohammad Asif Faghiri 1
  • D.r Mahdi Shabannia Mansour 2
1 Master of Public Law, Faculty of Law, Islamic Azad University, Afghanistan Branch.
2 Assistant professor and faculty member, Department of Public Law, Islamic Azad University, Central Tehran branch. (Corresponding Author)
چکیده [English]

First of all, it has been tried not to consider decentralization only in the concept of federalism, and from the introduction of the theoretical foundations of the types of government, keeping in mind that the lack of human development is currently evident, and the presentation of the theory of federalism is a positivist approach, not a philosophical one, which Decentralized administrative system from a simple form of government or a single cloth should be reasonably deduced from the current existence of Afghanistan, because the emphasis on local democracy is a form of nation-building and the balancing of public opinions to achieve the republic, which originates from the heart of the society, in the provinces as well. In the context of globalization and the influence of neighboring cultures, regionalism has become a new identity in the country and the world, and the merits of the decentralized administrative system are more dominant than any other in order to be regionalist and have the upper hand of the provinces in administrative matters. And making the government more centralized in the acts of sovereignty and authority is part of the world, and the selection of local and government channels causes the strengthening of meritocracy, which is based on the negation of the division of power between ethnic groups. Of course, centralization and its negative consequences in the last two decades had made the amendment of the constitution a necessity of the current era, which has led to the presentation of different and unstable models of government. Of course, the presentation of the models is not too much from the research and academic path, but by the offending parties and groups in the country. This article has been researched with a descriptive analytical method and from the expert point of view of public law, it has deduced the ideal model of the administrative system for the future system of Afghanistan.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Centralization of the Constitution of 2002
  • refusal or opportunity of federalism
  • decentralization and local democracies
  • new regionalism of international identity
1- آبیار، منصور، مسعودنیا، حسین، شهرام نیا، امیر مسعود، حاتمی، عباس، (۱۳۹۶)، نقش حکومت های محلی در فرآیند توسعه سیاسی مطالعه موردی ایران، فصلنامه سیاست جهانی، شماره 19.
2- بیانی، محمد امین، (1396)، معیارهای حکومت داری خوب در اداره محلی افغانستان، روزنامه ملی افغانستان.
3- تقوی طلب، ایوب، اسماعیلی، شهروز، (1380)، نحوه جلب مشارکت روستاییان شهرستان کوثر در اجرا و نگهداری پروژه‏های آبخیزداری، اردبیل، گروه تحقیقات و بررسی مسائل روستایی جهاد سازندگی استان اردبیل.
4- زارعی، بهادر، (1391)، بنیادهای نظری جغرافیای سیاسی با تأکید بر اسلام و ایران، تهران، نشر دانشگاه تهران.
5- زرقانی، ابراهیم، احمدی، حسین، (1395)، حکمرانی خوب در دولت های محلی: تمرکز زدایی، فصلنامه دولت پژوهی، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره ۹۹.
6- شریعت پناهی، ابوالفضل، (1388)، حقوق اساسی و نهادی های سیاسی، تهران، انتشارات مستقل.
7- شهیدی، سید مهدی، زارعی، بهادر، دلشاد زاد، جلیل، علاوی، سید محمود، (1393)، منطقه گرایی و چالش های آن در روابط خارجی جمهوری اسلام، پژوهش های جغرافیای انسانی، دوره چهل و هفتم، شماره 4.
8- طاهری، ابوالقاسم، (1375)، حکومت های محلی و عدم تمرکز، تهران، نشر قومس.
9- قانون اساسی افغانستان، (1382)، جریده رسمی، 818.
10- لطیفی، غلامرضا، (1387)، مدیریت شهری، تهران، انتشارات سازمان شهرداری ها و دهیاری ها.
11- لیپس، ام، (1383)، دایره المعارف دموکراسی، چاپ اول، جلد 2، تهران، انتشارات وزارت خارجه ایران.
12- محمد زاده اصل، محمد، طباطبایی مؤتمنی، منوچهر، نژندی منش، هیبت الله، (1394)، تحلیل حقوقی نقش شوراهای محلی در تمرکز زدایی اداری و دموکراسی محلی در راستای تحقق حقوق، همایش ملی تبیین حقوق شهروندی، جهاد دانشگاهی استان آذربایجان غربی.
13- مصباح یزدی، محمد تقی، (1368)، نظریه حقوقی اسلام، چاپ دوم، قم، نشر مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی.
14- مطهری، مرتضی، (1372)، انسان کامل، چاپ چهارم، تهران، نشر صدرا.
15- مقیمی، سید محمد، (1397)، اداره امور حکومت های محلی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
16- مؤتمنی، منوچهر، (1391)، حقوق اساسی، تهران، نشر بنیاد حقوقی میزان.
17- نقیب زاده، احمد، (1382)، اتحادیه اروپا از آغاز تا امروز، تهران، نشر قومس.
18- ولایتی، علی اکبر، (1380)، دیدگاه های جهانی جمهوری اسلامی ایران، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت خارجه.